Normaal gesproken gaat Geuko op dinsdag niet naar school maar omdat hij maandag niet kon gaan heeft hij ook een toets gemist. Die mocht hij vanmorgen inhalen, mama mocht even mee. Super fijn dat juf hiervoor tijd wilde vrij maken.
Na de toets zijn we snel weer naar huis gegaan voor de rest van zijn huiswerk. Ook het weanen ging vandaag prima. Weer 5 minuten zelfstandig ademen.
Geuko ging vanmiddag wel naar fysiotherapie maar er was geen ergotherapie (Dit was i.v.m. de vierdaagse). Geuko ging bij fysiotherapie in zijn loophulp lopen. Na het eerste rondje om de praktijk heen vroeg de therapeut of hij nog een rondje kon. 'Ja hoor' was zijn antwoord. Hij liep zonder problemen nog een rondje om de praktijk. Dat zijn in totaal 2 hele kilometers! Onwijs knap!
Helaas stuurde de verpleegkundige die mee zou lopen met de vierdaagse ons een berichtje dat het niet ging door ziekte. Niets aan te doen natuurlijk maar het ontplofte wel even in ons hoofd. Niet van boosheid uiteraard maar vooral 'Oké en nu?!' Omdat Gijs 5 km loopt en Geuko 10 km waren we heel blij met iemand naast papa. Dus iemand die Geuko kent, bevoegd en bekwaam is, een extra handje en een extra oogje. Gelukkig wisten we dat er twee bevriende vaders ook meeliepen en ze gaven direct al aan dat ze kunnen helpen als dat nodig was. Ook was er back up voor Gijs mocht mama toch naar Geuko moeten voor een noodgeval.
Direct nadat Geuko thuis kwam van fysiotherapie begon onze strakke planning. Om 16 uur opfrissen,  16.15 uur eten, 16 45 uur in de bus. Alles lukte heel goed, ook dankzij de hulp van oma. Omdat oma Geuko kon opfrissen en ging helpen met eten konden papa en mama dat ook.
Ruim op tijd waren we bij de start, waar de groep uiteraard later dan afgesproken vertrok. Helaas viel de groep wel snel uiteen. En dat was best jammer. Geuko moest een stukje omrijden i.v.m. een smal pad. Er liepen een paar met Geuko mee maar uiteindelijk konden ze niet meer aansluiten bij de groep want die waren doorgelopen. Het tempo was ook aardig hoog en Geuko kan op zich ook prima doorrijden maar bij afritjes, hobbels, enz.. moet hij even rustig aan doen. Het kleine groepje besloot zelfstandig door te lopen en de anderen verdwenen steeds verder uit het zicht.
Zowel Gijs als Geuko hebben de hele route gelopen en daar zijn we onwijs trots op, weliswaar met rood knipperende batterij lampjes op zijn rolstoel!!