Afgelopen weekend deden we het rustig aan want we waren allemaal best moe van de vierdaagse. Zaterdag was de verpleegkundige bij ons die ook mee liep. Wat we nog niet hebben gedeeld is dat er vlak voor vertrek thuis vrijdag een noodwissel nodig was want Geuko kreeg het ineens heel benauwd. Mama was al weg met Gijs en gelukkig was papa niet alleen. De verpleegkundige had nog niet eerder dit meegemaakt met Geuko (zo'n noodsituatie komt gelukkig ook zelden voor) had een 'mooi' leermoment. Zaterdag konden we dit nog even samen doornemen want ze deed het echt hartstikke goed.
Met een noodwissel bedoelen we dat de canule verstopt zit en het slijm zo zit opgehoopt (of veel is) dat we het niet weg kunnen zuigen. Geuko raakt benauwd en er volgt paniek. Wat heel logisch is maar verergerd de situatie altijd. Wat heel belangrijk is in zo'n situatie is kalm blijven en snel handelen. We moeten altijd een reserve en noodcanule bij ons hebben (eentje dezelfde maat en eentje maatje kleiner). Thuis hebben we dat naast zijn bed staan, voor onderweg hebben we een noodtas op zijn rolstoel. Maar nogmaals, gelukkig was papa niet alleen en kon de verpleegkundige voor de eerste keer correct handelen.
Vanmorgen werd Geuko gewekt en klaar gemaakt voor school. Deze week worden er cito toetsen afgenomen en dat lukte vandaag goed, vertelde Geuko.
Er zijn veel mensen die vragen of Geuko deze zomerse temperatuur een beetje aan kan.
Gelukkig lukt dat prima. Natuurlijk heeft hij het ook warm en komt hij niet in slaap door de warmte. Daar hebben veel meer mensen last van.
Maar als we horen van anderen 'Na school kunnen m'n kinderen lekker het zwembad in springen' of 'We zijn lekker naar het strand geweest' dan bekruipt ons toch weer een naar gevoel.