Afgelopen weekend vloog voorbij. Het bestond voornamelijk uit iets wat rust creëren en voorbereidingen treffen voor dinsdag.
Voornamelijk papa is druk in de weer met de advocaat om alle laatste puntjes op de i te krijgen, alle laatste documenten te verzamelen en de teksten die voorgedragen worden door te nemen.
Mama heeft zich vooral bezig gehouden met de jongens en alles wat daarbij komt kijken. Zo verdelen we bewust en onbewust vaak de zaken. Sommige lopen zo, andere zijn keuzes.
Geuko sliep weer eens onrustig en werd niet zo fit wakker. Het regende dus we brachten de jongens met de bus naar school.
Onderweg vertelde Geuko dat hij niet voldoende lucht kreeg en paste de verpleegkundige op aanwijzing van ons de beademingsmachine aan. Het ging. Totdat de verpleegkundige ons halverwege de ochtend belde. Ze had zo veel moeten uitzuigen dat de catheters op waren. Papa kwam nieuwe brengen maar het ging eigenlijk helemaal niet lekker. Geuko was verdrietig, huilde en niet fit. Hij ging naar huis. Hè bah, wat was dat nu een slechte timing. Maar ja wat doe je er aan. Het is ondertussen de 6e school week en niet heel gek dat je een verkoudheid oppikt.
Voor een gezonde jongen is dat niet zo'n probleem. Voor Geuko is het een stuk vervelender. Hij kan nauwelijks zelf hoesten dus dat slijm blijft hangen. Met alle gevolgen van dien.
Thuis mocht mama Geuko troosten en regelde de verpleegkundige de (nood) inhalatie. Na heel wat gesnotter, hoesten, zuigen en tranen drogen klaarde het weer een beetje op. Geuko heeft lekker gegeten en kreeg ‘s middags nog een ronde vernevel medicatie. Hij had geen koorts en zijn praatjes waren er ook niet minder om. Dus een rustige middag van Geuko met de verpleegkundige aan zijn zijde. Dat gaf papa en mama de gelegenheid om voor de eerste keer samen Gijs naar zwemles te brengen en bleek het ook nog eens kijk les te zijn. Wat een gelukje bij een ongelukkige ochtend/middag voor Geuko.
Gelukkig voelde Geuko zich niet zieker worden in de loop van de dag en gaan we er van uit dat alles morgen gewoon door kan gaan zoals we hebben gepland. Wel nemen we voorzorgsmaatregelen en hebben nood medicatie klaar staan en gaat ook de hoestmachine mee de bus in.
Morgen gaat het dan echt gebeuren. We staan samen met Geuko tegenover de rechter in de rechtbank te Utrecht. We zijn gespannen maar ook sterk in onze schoenen. Wij gaan ervoor. Voor Geuko!
We houden jullie op de hoogte en misschien kunnen jullie ons zelfs zien morgenavond bij Hart van Nederland.