Na het hoger beroep waren de dagen leeg en voelden gek aan. Het wachten op de uitslag is begonnen. Het gevoel dat dit 'er op of er onder' wordt is sterk aanwezig. We kunnen niks meer inbrengen, uitzoeken, overleggen enz... wachten of de rechters uiteindelijk ons ook echt gelijk gaan geven en Geuko ook een sterke toekomst gunnen.
Geuko kreeg vorige week zijn corona vaccinatie (GGD doet dat altijd bij ons thuis) en daarvan was hij afgelopen weekend niet helemaal in zijn sas. We deden het rustig aan want meer lukte eigenlijk ook niet, ons energie was erg laag want Geuko had (mede door de vaccinatie) ook erg slecht geslapen.
Deze week zijn de cito toetsen begonnen. Best weer een spannend moment om te kunnen zien of Geuko zowel op school als thuis nog steeds op niveau blijft. Geuko zelf is er best rustig onder en dat is maar goed ook.
Zijn bril bevalt goed. Hij kan in de klas veel beter van het digibord lezen en ook onderweg scherper zien. Het blijft nog wel flink wennen met regendruppels op zijn glazen, vlekken, beslagen glazen enz. want als je dat allemaal niet zelf kan doen is het vooral heel irritant.

Vandaag was een dinsdag als vanouds. Oma kwam in de ochtend bij ons om te helpen in de zorg. Er werd ook al vroeg aangebeld door een monteur van RSR. Hij kwam Geuko zijn rolstoel ophalen. Oei, dat was niet de afspraak... wel dat ze de besturing zouden komen repareren maar niet dat ze de rolstoel zouden komen ophalen. En nu? De monteur legde uit dat hij het in de werkplaats wilde maken, daar had hij immers alles bij de hand. Uiteraard snappen we dat en hij beloofde binnen 1,5 uur terug te zijn.
Oma ging ondertussen Geuko wassen en aankleden, canule zorg en ontbijten in bed en.... daar was zijn rolstoel al weer. Mooi op tijd had Geuko 'zijn benen' weer terug. Want ja... zo kan je het wel degelijk noemen. Zijn rolstoel zijn, zijn benen. Hij heeft helemaal geen vervanger want alles staat nog op de lijst om aangepast te worden (al maanden, als het geen jaren zijn).
Omdat de klas vandaag weer cito toetsen ging maken had Geuko een paar herhaallessen die hij moest maken en kon hij verder met zijn spreekbeurt.
Na de lunch stond de middag in het teken van therapie. Eerst door de sneeuw naar fysiotherapie en daarna thuis ergotherapie. Beide therapeuten gaan ongeveer een uur lang met Geuko trainen op verschillende manieren. Hiermee proberen we de vooruitgang die hij in Amerika heeft geboekt en tot nu toe heeft kunnen behalen stabiel te houden.
We zijn altijd blij als de dinsdag weer voorbij is, het is wel echt de drukste dag van de week.
Morgen heeft Geuko met zijn klas weer een excursie, op voorhand is al door school gevraagd en geregeld dat Geuko mee kan. Hij kijkt er naar uit.