Na een leuke en rustige voorjaarsvakantie was het maandag weer echt wennen dat de wekker ging. De verpleegkundige was er om 07u en zorgde ervoor dat Geuko rond 08u kon vertrekken naar school. Het was koud en Geuko was nog wat duf. Echt veel zin had hij niet. Het was wél leuk om z'n klasgenootjes weer te zien en hun verhalen van de vakantie te horen. Al met al ging het prima op school en moet het ritme er even weer in komen. Het kan immers niet altijd vakantie zijn.
Maandag kreeg Geuko een lijstje met huiswerk mee van juf voor dinsdag. Daar ging hij mee aan de slag nadat oma hem even weer lekker kon vertroetelen tijdens de ochtend zorg. Mama begeleidt Geuko met zijn schoolwerk. Door een fijne samenwerking met de juf en af en toe wat uitleg gaat dat heel goed en kan mama het 'les geven' nog steeds bijbenen.
In de middag stond therapie op de planning. Eerst naar fysiotherapie. Daar heeft Geuko een flink stuk gelopen. Dat lukte in het begin goed tot Geuko pijn kreeg in zijn been en daar helemaal niet lekker bij werd. Hoofdpijn, misselijk en duizelig. Het leek of hij over z'n grens ging, het allemaal even te veel werd. Oma en papa schrokken er zelfs een beetje van. Zo hadden we Geuko nog niet eerder gezien. Thuis trok het allemaal wel een beetje weg maar hij bleef moe. Beetje eten en drinken wilde hij wel en gelukkig had de ergotherapeut weer leuke klieder opdrachtjes bedacht en zo zorgde ze voor een fijne afleiding en kreeg Geuko zijn praatjes en vooral streken weer terug.
Voor de voorjaarsvakantie aan heeft Geuko zijn eerste rapport van groep 7 gekregen. Vanavond hadden wij het rapport gesprek. Omdat er ook gesproken wordt over het niveau voor het voorgezet onderwijs besloten we met z'n allen te gaan.
Geuko heeft een heel goed rapport. De juffen zijn heel tevreden en wijs met hem. Ook het thuisonderwijs blijft mooi op niveau. Al met al onwijs knap hoe hij het allemaal voor elkaar krijgt naast ál het andere wat hij voor de kiezen krijgt. Hij doet het tóch allemaal maar even.
Over de reis naar Amerika hebben we helaas nog geen nieuws. De voorlopige datum weten we. SOS
International is voor ons aan het werk maar we worden tussendoor niet op de hoogte gehouden omdat wij dit zelf niet (hoeven te) regelen. En dat is behoorlijk frustrerend. We zijn niet anders gewend dat wij alles zelf moeten regelen en precies weten hoever alles is. Wat er nog gedaan moet worden en wie wat waar hoe en waarom.... uit handen geven is heel lastig want doen ze het wel goed? Weten ze genoeg over Geuko? Gaat het allemaal wel lukken?