De laatste 2 weken is er voor Geuko niet veel bijzonders naast dat we naar de tandarts zijn geweest voor de halfjaarlijkse controle. Gelukkig is deze tandarts zeer toegankelijk fysiek als praktijk en als persoon, heel fijn. Alles was gelukkig goed. Het is nog steeds wennen om op de nieuwe tijden therapie te hebben en heeft hij op donderdag het minste zin. Soms denkt hij dat we hem een beetje daarmee plagen, maar dat is natuurlijk niet zo en dat weet hij ook wel. Ook heeft hij zooltjes gekregen om een betere bekkenpositie te krijgen en weer te kunnen starten met de loophulp.
Zijn lichaam is hard aan het werk en op school is groep 8 ook echt aan de slag, het puber brein komt op gang met alles wat er bij hoort en ja dan heb je soms even kortsluiting en wil het even niet. Dat mag. Het is vallen, opstaan en weer doorgaan, blik op het doel en hoe je er komt maakt niet uit. Intussen worden er op de achtergrond veel dingen in gang gezet. Aanvragen en afspraken maken voor offertes voor een tillift op zijn kamer, rolstoellift voor de bus moet een deze dagen worden geleverd bij het bedrijf die de installatie doet en dan afspraak maken voor montage.
Er wordt gekeken naar oplossingen in huis om Geuko zo zelfstandig mogelijk door het leven te gaan voor nu en in de toekomst vandaar dat het samen gaat met onze verbouwing. Er komt een elektrische schuifdeur in huis en een automatische achterdeur. Rij routes in huis gaan we aanpassen en eigenlijk het huis beter indelen. Verder gaan we kijken wat nog meer op sensor kan. Volgende week gaan we met zijn beademing weer een standje naar beneden om 4 week daarna weer een sentec meting te doen. (Co2 meten in je bloed, de lucht die je uitademt). Daarnaast is papa met iets spannends bezig en hopelijk mag hij daar half oktober wat meer over vertellen. Voor nu een goed weekend.