Vanmorgen om 11:00 vertrokken naar het WKZ voor de controle afspraken voor zijn rug/groeistaven en de beademing.
Het was een barre tocht met allerlei weersomstandigheden van beetje sneeuw tot zware sneeuwval met 1 rijbaan open naar mist, overgaan in regen en hagel tot ook een zon een keer doorbrak. Eenmaal aangekomen konden we eerst door naar de röntgen om vervolgens door te gaan naar de afspraak met de Ortopedisch chirurg. Hij is zeer tevreden hoe het gaat. Zoals verwacht eigenlijk. De groeistaven zitten net op het einde. Gelukkig zit er een slot op het einde dus ze kunnen er niet uitvallen. Het spannende moment is dan wel daar voor de volgende afspraak over zes maanden. Dan gaat men beslissen wat we gaan doen. Er zijn drie scenario's die kunnen gebeuren. Het kan afzonderlijk van elkaar, het kan een combinatie van alle drie of een deel zijn en in een bepaald tijdpatroon.
- niks doen
- huidige staven vervangen voor langere tot hij 16 jaar is
- bipolaire fusie (wordt een deel van zijn rug vast gezet)
Dit maakt het wel spannend wat het komende half jaar gaat gebeuren want dat beslist wat het gaat worden. Dan komt er een heel traject wat ook weer een stempel drukt op hoe het leven voor de komende periode er uit gaat zien in combinatie met de overgang naar het voortgezet onderwijs en de beademing die verder afgebouwd wordt.
Kunnen we zelf wat doen? Ja oefenen, door trainen om zijn rug sterker te maken. De natuur/zijn lichaam doet de rest en bepaald de keuze wat de orthopedisch chirurg gaat besluiten. In overleg natuurlijk.
Dan de afspraak van de beademing. Het plan van verder afbouwen van de ondersteuning van de beademing kunnen we verder doorzetten nu de piek van de griepgolf voorbij is. Anders bestond de kans dat we een aantal stappen terug moesten zetten en dan weer vooruit in plaats van stabiel blijven en dan door.  Uit het onderzoek van zijn bloed laat zien dat het lichaam zeker nog ruimte geeft om verder af te bouwen gelukkig. Komt hij er helemaal vanaf? De hoop is er maar we rekenen er niet op. Dan kan het niet tegenvallen. We accepteren wat er nog gaat komen dan kan niks tegenvallen, geen verwachtingen. Het is een hele lange weg waar we het maximale uit moeten halen.
 Het was alweer donker toen we terug gingen rijden naar huis. Eerst nog even een snelle hap bij de KFC in Amersfoort om ook de spits te vermijden. Tegen 20:30 waren we weer veilig thuis aangekomen en noest natuurlijk de avond zorg nog gebeuren. Het heeft zoveel indruk achter gelaten dat Geuko nog veel wakker is geweest vannacht, toch uiteindelijk heeft hij een goede nacht gehad.